Πώς παρασύρεται κανείς άθελά του με συνειρμούς όταν τον μαγεύει ή τον ζαλίζει ένα κείμενο! Διάβαζα προχθές στα Νέα :« …η προοδευτική ανατροπή για μια κυβέρνηση της Αριστεράς απαιτεί να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τη λυσσώδη αντίδραση του ελληνικού και ευρωπαϊκού κατεστημένου, να προωθήσουμε την επιτυχή αναζωογόνηση του κοινωνικού πεδίου με νέους μεγάλους εργατικούς-λαϊκούς αγώνες και να προσδώσουμε μια νέα δυναμική στην πολιτική και εκλογική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ. Όλα τούτα προβάλλουν την ανάγκη ενός άμεσου σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο στην καρδιά του θα έχει μια νέα δεύτερη ριζοσπαστικοποίηση. Μια δεύτερη ριζοσπαστικοποίηση, πολιτική, προγραμματική, ιδεολογική και πολιτιστική, με πραγματικά σύγχρονους και αυθεντικά εργατικούς, λαϊκούς και κοινωνικούς όρους.»

Πού να τα πιάσεις όλα! «Λυσσώδεις αντιδράσεις, αναζωογόνηση του κοινωνικού πεδίου, άμεσο σχέδιο δεύτερης ριζοσπαστικοποίησης (μου διέφυγε στο μεταξύ η πρώτη), αυθεντικά εργατικούς κοινωνικούς όρους». «Πάρα πολύ ασυνήθιστος, τι θέλει να πει, δεν το ξέρει κανείς», όπως έγραφε και ο Σεφέρης Στα Περίχωρα της Κερύνειας. Και μες στη μέθη μου σκέφτηκα την ετυμολογία της λέξης lafazan. Ξέρετε, ξέρω τουρκικά! Λαφ είναι αραβικής προέλευσης και σημαίνει λόγος. Ζαν είναι μάλλον περσικό και είναι αυτός που παίζει ένα όργανο ή βαράει π.χ. ένα ταμπούρλο. Ο Ταρζάν δεν έχει καμία σχέση με όλα αυτά, αλλά στα τουρκικά ο«λαφαζάν» είναι αυτός που μιλά πολύ χωρίς να λέει τίποτα. Αυτός με λογοδιάρροια, που θα λέγαμε στα ελληνικά. (azan στα τουρκικά θα πει αυτός που αγριεύει, που αποχαλινώνεται, αλλά εδώ δεν έχει σχέση με την ετυμολογία μας, είναι απλώς σύμπτωση.)

Το κείμενο έχει και άλλα: «Νέος τύπος ανάπτυξης (λεπτομέρειες δεν έχουμε), προοδευτικός προσανατολισμός και μάλιστα έντονα ριζοσπαστικός και ανατρεπτικός, επαναθεμελίωση της Ελλάδας, μέτρα κατά της αντιδραστικοποίησης και αυταρχοποίησης, καινοτομία, σύγχρονη οργάνωση, οικονομική αποτελεσματικότητα και δικαιοσύνη». Αυτά και άλλα θετικά που κανείς δεν θα τολμούσε να μην τα ευχηθεί: από το κείμενο και στου Θεού τ’ αφτί, λοιπόν.

*Ο Ηρακλής Μήλλας γεννήθηκε το 1940 στην Τουρκία, έζησε στην Κωνσταντινούπολη μέχρι το 1971 και έκτοτε διαμένει στην Ελλάδα. Είναι απόφοιτος της Ροβερτείου, με διδακτορικό στην πολιτική επιστήμη από το Πανεπιστήμιο της Άγκυρας. Εργάστηκε ως μηχανικός στην Τουρκία, στην Ελλάδα και σε διάφορες αραβικές χώρες.

Πηγή: http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=21758